الگوی طراحی یا دیزاین پترن راه حل هایی برای مشکلات رایج در طراحی نرم افزارها هستند. شناخت این الگوها باعث تمایز یک برنامه نویس حرفه ای از برنامه نویسان معمولی می شود. مهم نیست با چه زبان برنامه نویسی کدنویسی می کنید، شناخت و استفاده از این الگوها در طراحی نرم افزارها می تواند کمک بسیار زیادی به شما برای ایجاد نرم افزارها کند.

در طول زمان برنامه نویسان برای توسعه نرم افزارها با مشکلات مختلفی مواجه می شدند. بسیاری از این مشکلات مستقل از زبان های برنامه نویسی و مشابه هم بودند. بنابراین برای حل این مشکلات راه حل های مختلفی ارائه شد که به بهترین روش حل و رفع این مشکلات الگوهای طراحی یا Design Pattern می گویند. به عبارت دیگر مجموعه ای از بهترین راه حل های مشکلات متداول در فرآیند برنامه نویسی نرم افزار را الگوهای طراحی می نامند. دیزاین پترن ها برای حل مشکلات رایج در برنامه نویسی شی گرا به وسیله برنامه نویسانی باتجربه توسعه داده شده اند.

الگوهای طراحی اولین بار توسط کریستوف الکساندر (Christopher Alexander) ارائه شدند. کریستوف الکساندر از الگوهای طراحی تحت عنوان راه حل هایی برای مشکلاتی یاد می کرد که به صورت متداول در فرآیند برنامه نویسی رخ می دهند. در سال ۱۹۹۴ گروهی به اسم Gang of Four که اعضای آن را اریک گاما، ریچارد هلم، رالف جانسون، جام ولیسایدز تشکیل می دادند، الگوهای طراحی را از نظر کاربرد طبقه بندی کردند. گروه Gang of Four یا به اختصار GOF، این الگوها را در قالب کتابی به نام الگوهای طراحی منتشر کردند. این کتاب ۲۳ تا از الگوهای طراحی را به سه دسته کلی تقسیم بندی کرده و به معرفی و آموزش آن ها پرداخته است.

گاما و همکارانش در این کتاب برای معرفی هر یک از الگوهای طراحی ساختار خاصی را در نظر گرفته اند. آن ها از معرفی الگوهای طراحی به صورت تصویری خودداری کرده اند. زیرا بر این اعتقاد بودند که معرفی الگوهای طراحی نیازمند ساختاری جدید و اختصاصی است. بنابراین ساختار زیر را به منظور ارائه بهتر دیزاین پترن ها طراحی کردند.

الگوهای طراحی با توجه به کاربردها و اهدافی که به آن منظور ارائه شده اند، به سه دسته عمومی زیر تقسیم می شوند.

• Creational Design Patterns
• Structural Design Patterns
• Behavioral Design Patterns