توسعهٔ آزمون‌محور TDD یک فرایند توسعهٔ نرم‌افزاری است که بر پایه تکرار یک سری دوره‌های خیلی کوتاه توسعه قرار دارد: ابتدا برنامه‌نویس یک مورد آزمایشی (در ابتدا دارای شکست) برای بهبود مطلوب یا ایجاد قابلیت جدید می‌نویسد، سپس کمترین مقدار تغییرات کدی را که باعث قبول شدن آزمایش می‌شود می‌نویسد، سپس کد جدید را با استانداردهای قابل قبول سازماندهی مجدد می‌کند.

مهندس نرم‌افزار آمریکایی به نام کنت بک، که توسعه یا «بازکشف» این روش را به وی نسبت می‌دهند، در سال ۲۰۰۳ اظهار داشت که TDD طرح‌های ساده و الهام بخش اعتماد به نفس را تشویق می‌کند.

Test-Driven Development مربوط به مفاهیم آزمون برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ مطرح شد اما اخیراً علاقه بیشتری را نسبت به خود ایجاد کرده ‌است.

برنامه نویسان همین‌طور می‌توانند این مفهوم را برای بهبود و اشکال زدایی کد میراث تهیه شده با روش‌های قدیمی تر به کار گیرند.

چرخه توسعه آزمون محور

1. یک تست جدید بنویس
2. تمام تست‌ ها را اجرا کن و ببین آیا تست جدید پاس می‌شود یا خیر
3. کد را بنویس
4. مجدداً تست‌ ها را اجرا کن
5. کد را Refactor کن
6. گام‌های ۱ الی ۵ را (برای هر ویژگی جدید که اضافه می‌ کنی) تکرار کن

مزایای توسعه آزمون محور

1. بررسی کامل ‌تر در ابتدا
2. متمرکز کردن اهداف
3. کاهش هزینه ‌ها در نهایت
4. توسعه گام به گام
5. مستند سازی
6. کدهای مرتب ‌تر